Ferari

Još od kad je 1964. godine svjetska automobilska organizacija FIA odbila homologaciju Ferarijevog modela 250 LM, ovaj italijanski proizvođač većinu svojih sportskih ambicija usmjerava na Formulu 1. Od tog momenta komercijalni automobili Ferarija su imali sve manje i manje dodirnih tačaka sa trkačkim proizvodima ovog vrhunskog proizvođača. Da bi ponovo uspostavio vezu izmađu svojih modela koji se voze po autodromima i onih koji se kreću po saobraćajnim putevima, sredinom osamdesetih Ferrari počinje sa proizvodnjom superautomobila koji su svoje korjene vukli iz Formule 1 i bili pravljeni u ograničenim serijama.
Poslje modela 288 GTO i F40, na pedesetu godišnjicu automobilske fabrike Ferrari, pretstavljen je i F50.
U ovakvom automobilu je sve podređeno performansama i nema mjesta za bilo kakve kompromise koji bi doprineli smanjivanju voznih karakteristika. Pa je dizajnerski studio Pininfarina imao zadatak da dizajn ovog super automobila ima svrhu u pobolojšanju njegovih performansi a ne da mu obezbedi mjesto u muzeju savremenih umjetnosti. Zbog tog zahtjeva može se reći da je vazdušni tunel bio glavni dizajner. Karoserija je naravno izrađena od kompozitnih materijala, uglavnom od Karbon Fibera a primjenu su našli i Kevlar i saćasti Nomeks. Baza šasije u kojoj se nalazi kabina za dvoje putnika je kavez od karbon fibera koji je preko aluminijumskih umetaka povezan sa prednjim oslanjanjem napred a motorom i šestostepenim manuelnim mjenjačem pozadi. Motor je porjeklom iz Ferrari 412T formula 1 modela, i u pitanju je atmosferski V12 pod uglom od 65 stepeni sa 4.7 litara radne zapremine. Blok motora je od livenog gvožđa a glave od aluminijuma u kojima se nalazi po dva bregasta vratila sa po 5 ventila po cilindru (3 za usis i 2 za izduv). Direktno za motor i mjenjač je povezano zadnje oslanjanje koje se kao i prednje kontroliše preko centralne elekrtonske jedinice, pa se tako ECU brine da na osnovu elemenata vožnje kao što su bočno i uzdužno ubrzanje i ugao skretanja obezbedi optimalnu tvrdoću amortizera za datu situaciju. Za zaustavljanje se brinu Brembo ventilirajući diskovi prečnika od 355 mm na prednjim i 335 mm na zadnjim točkovima sa četvoroklipnim aluminijumskim čeljustima koje su se nalazile ispod točkova od 18 cola. Na osamnaestinčne točkove su se stavljale gume dimenzija 245/35ZR-18 napred i 335/30ZR-18 nazad. Produkcija ovog Ferarija koji je koštao 480 000 američkih dolara je obohvatala proizvodnju 349 primjeraka u kupe i roudster varijantama u 5 boja: crvena, crvena Barchetta, žuta, crna i siva Nurburgring.

MOTOR:
 - V12 srednje uzdužno postavljen sa atmosferskim punjenjem
 - 4700 ccm, 85.0 mm x 69.0 mm
 - DOHC, 5 ventila po cilindru, Bosch napajanje gorivom, kompresija 11.3:1
 - snaga 382.6 kw / 513.1 bhp @ 8500 rpm, 109.17 bhp po litri zapremine, 388.71 bhp po toni (1 bhp na 2,5 kg)
 - obrtni moment 470.47 nm / 347 ft lbs @ 6500 rpm

DIMENZIJE I MASA
 - masa praznog vozila: 1320 kg
 - dužina: 4480 mm
 - širina: 1986 mm
 - visina: 1120 mm

PERFORMANSE
 - 0-100 kmh: 3,7 sec
 - 0-160 kmh: 7,3 sec
 - 0-402 m: 11,1 sec
 - 0-1000 m: 21,7 sec
 - maksimalna brzina: 325 kmh